VHV Online

Zo Gaat Dat ...

Nee, wij zijn geen commissie, en ook geen bestuur, maar wat zijn we dan wel ? We zijn de redactie van het blad dat je op dit moment in handen hebt. Nadat eerst alle bestuursleden in deze rubriek over hun taken en verantwoordelijkheden hebben verhaald waren we daarna geïnteresseerd in de mensen achter de diverse commissies die het PSO telt. Ook zij hebben verteld over hun werkzaamheden. De laatste commissie, de programmacommissie, is volgende keer aan de beurt. En daarom is het nu aan ons.

Wat zijn onze taken ? Nou, simpel gezegd zorgen we ervoor dat er iedere twee maanden een nieuwe VHV klaarligt.

Kopij genereren VHV-redacteur, dat ben je 24 uur per dag. Bijvoorbeeld: als je op de fiets door de stad rijdt, dan denk je wat na over de dingen des levens. Al mijmerend kom je op iets waarvan je denkt dat het een mooi VHV-artikel zou kunnen opleveren. Dit laat je geruime tijd bezinken en er kristalliseert mogelijkerwijs een nieuw artikel. Of je zit gezellig met vrienden te kletsen en plotsklaps krijg je door het huidige gespreksonderwerp een ‘wave’ voor een artikel. En natuurlijk zit er ergens in je achterhoofd een hersencel altijd op te letten bij elk tijdschrift dat je doorbladert: “is dit artikel iets voor de VHV?”.

Ondanks al het eigen schrijfwerk proberen we naar een situatie toe te werken, waarin ons werk niet meer wordt dan het aan elkaar plakken van alle kopij, want zelfs wij houden het niet vol om steeds weer twintig pagina’s vol te kletsen. Dit doen we bijvoorbeeld door het introduceren van een aantal vaste rubrieken die a) interessant zijn voor de lezers, die b) lange tijd te continueren zijn en (heel belangrijk) die c) de lezers uitnodigen om zelf ook een bijdrage aan te leveren. Om al deze zaken te regelen wordt er wat af vergaderd en deze redactievergaderingen vinden in wisselende hoedanigheid plaats: in het café na de repetitie, maar ook per e-mail of gewoon op een avond bij elkaar.

De planning Voor het maken van een VHV zijn de volgende fasen te onderscheiden:

• het maken van een globale pagina-indeling van de komende editie. We kijken naar de pagina’s voor de vaste rubrieken en reserveren een aantal pagina’s voor binnenkomende kopij.
• fspraken maken met de mensen die kopij aanleveren: zoals de uiterste inzenddatum, grootte van de tekst en de manier van aanleveren (op floppy of op papier en met of zonder foto’s).
• het verwerken van de kopij in de computer (in geval dat kopij op papier is aangeleverd krijgen we het zogenaamde inkloppen) en daarnaast het toevoegen van wat redactionele zaken (zoals de verwijzingen op de voorpagina en het schrijven van het voorwoord)
• dan wordt er een proefexemplaar uitgeprint en mag Hendriek haar uitgebrijdde (oeps) spellingcorrectie op de préVHV loslaten.
• dan maken we een definitieve printklare versie die op een grote floppy (een zogenaamde ZIP flop) wordt gezet en naar de copyshop wordt gebracht, die de VHV afdrukt, vouwt en er nietjes inzet.

Frustraties en uitdagingen Het grootste probeem van de redactie is dat een VHV altijd in een veelvoud van 4 bladzijden moet verschijnen. Dit komt omdat de VHV op A3 papier wordt gekopieerd. Het op het laatste wegvallen van een artikel of het toevoegen van een artikel geeft daardoor veel last-minute-crisiswerk om leeggevallen pagina’s weer op te vullen. Dit proberen we te minimaliseren door ruime afspraken te maken met de mensen die kopij aanleveren en een aantal niet-tijdsgebonden-en-altijd-te-gebruiken artikeltjes en foto’s achter de hand te houden ter opvulling.

Waar gewerkt wordt met computers zijn frustraties nooit ver weg. Eén van de uitdagingen van vroeger was altijd het printen van 24 pagina’s VHV. Dat gebeurde toen nog via een compressieprogramma, floppiedisks, ftp-procedures en een protesterende laser-printer. Eigenlijk was het steeds weer een wonder dat er iets uit de printer kwam rollen. Die geprinte velletjes werden aan elkaar geplakband en bij de copyshop aangeleverd. Gelukkig heeft deze nu een copier die direct onze printfiles kan lezen en we dus onze kopij op flop kunnen aanleveren. Erg handig !

De VdV Sinds juni heeft de VHV redactie nog een nieuwe taak: het verzorgen van de verschijning van het jongere zusje van de VHV, namelijk de VdV. Dit staat voor “Voor de Vrienden” en is een korte halfjaarlijkse compilatie van artikelen uit eerder verschenen VHV’s. De eerste VdV is afgelopen juni verschenen met als inhoud het (verkorte) interview met Jules (juni 1997), de programmabeschrijvingen van Le Corsaire, het pianoconcert en Dvorak 9, en een korte beschrijving van de activiteiten van het PSO in het afgelopen seizoen. Het blad werd naar alle Vrienden van het PSO opgestuurd en werd enthousiast ontvangen. Het is de bedoeling om in november een nieuwe VdV te laten verschijnen, om tevens reclame mee te maken voor de concerten in november.

Het interview Een blik in het VHV archief leerde ons dat dit alweer de elfde VHV sinds de start in december 1996 is. In die VHV’s zijn er interviews verschenen met een hoop muzikale Groten der Aarde (of van Nederland). Als redactielid leer je via die interviews ook erg veel van het muzikantenleven en hoe je je daarin zo professioneel mogelijk opstelt Eén regel is bijvoorbeeld dat je je niet laat fotograferen, omdat je manager dat niet goed vindt (Trijntje).

Een andere regel heeft te maken met de manier hóe je je laat fotograferen als je er (na lang aandringen van onze kant) uiteindelijk toch mee instemt: alleen met je hoofd op de foto is te kaal en te amateuristisch. Hoe meer hand er van je zichtbaar is op de foto, hoe intellectueler je als muzikant oogt en dus hoe professioneler je op de foto overkomt. Om dit te verduidelijken hebben we enkele voorbeelden uit het VHV archief genomen: Sonja, Toots, Ivo en Ronald. Inderdaad ze zien er allen erg professioneel en muzikaal uit. Maar ja, wat is beter dan één hand....? Inderdaad.

De hardware Niets kan vandaag de dag nog zonder computers, zo ook niet het vervaardigen van de VHV. Hiervoor gebruiken we twee pc’s met zogenaamde ZIP drives en een scanner. Het internet helpt ook een handje, zodat veel communicatie per e-mail verloopt. De VHV is intussen ook op internet verschenen door de inspanningen van Frits van den Munckhof en Raoul Bonnet, die alles vanuit zijn appartementje in Taiwan kon regelen. Er zijn dus heel wat bitjes tussen Eindhoven en Taipei gereist. De VHV-online is te vinden op de PSO homepage en bevat een selectie van enkele artikelen uit iedere VHV.

Tot slot We hopen dat de VHV alle leden aanspreekt, maar dat weten we alleen maar als jullie ons dat vertellen. Dus heb je klachten, ideëen, vragen, wensen en nieuwe toepassingen voor de (gebruikte) VHV, laat het ons weten, schrijf een verhaal, interview die geweldige solist(e), of stuur ons interessante artikelen of verhalen uit tijdschrift of krant om in de VHV op te nemen.

Door: Redactie VHV

Inhoud VHV Online Augustus 1998 | Colofon

© 1998 VHV, Eindhoven.