VHV Online

Een dagje Lisse

Zaterdagmorgen 5 juli, het weer oogt net zo dubieus als een jaar geleden, maar hierdoor laat niemand zijn humeur bederven. Dat sommigen toch wat knorrig doen heeft te maken met het vroege vertrek. Nu ja, dan maar in de bus verder slapen.....

De bussen vertrekken redelijk op tijd en arriveren zonder pech keurig volgens schema in Lisse, nadat zij onderweg door een lange wasstraat van regen zijn gereden. In Lisse is het echter droog en het ziet er naar uit dat dat ook zo zal blijven. Na een hartelijke ontvangst met koffie, gebak en een lekkere lunch is het tijd voor de middagrepetitie.

Van een van de solisten - Henk Poort - ontbreekt vooralsnog ieder spoor, met de twee dames Maaike Widdershoven en Irene Theorin kunnen we al wel repeteren. Later op de middag arriveert hij alsnog, maar nu blijken er ‘enige misverstanden’ te zijn over de te zingen stukken. Jules houdt echter het hoofd koel en geeft hem de gelegenheid om e.e.a. met zijn impresario te bespreken, hetgeen niet veel resultaat oplevert. Tijdens de theepauze neemt arrangeur Bob Zimmerman de medley nog even met hem door, zodat hij ongeveer weet wat hij moet zingen.....

Na afloop van de repetitie ontvangt violiste Inge de Weerd uit handen van Jules de prijs voor de meest safe methode om de stapels muziek voor dit concert te ordenen en bij elke windkracht paraat te hebben! Overigens zijn de wasknijpers geen overbodige luxe gebleken: vooral bij de eerste violen, de celli en op de dirigentenlessenaar had de wind vrij spel! Voor de instrumenten is het even wennen: we hoeven ze niet meer achter te laten in de gezellige Volvo-garage; dit keer krijgen we de beschikking over een kinderdagverblijf, waarvan de aanblik bij sommige orkestleden enige kinderlijke activiteiten doet ontplooien.

De warme maaltijd is voortreffelijk, al verloopt e.e.a. niet al te gestructureerd, en tot grote teleurstelling van enkele musici kondigt de voorzitter om 18.30 uur ook nog eens een alcoholstop af! Het wordt een prachtige zomeravond, de wind gaat goeddeels liggen en het concert wordt dit keer niet verstoord door opstijgende vliegtuigen. De Symphonic Dances spetteren en swingen over Het Vierkant; het publiek kan zich niet beheersen en begint net iets te vroeg te klappen, waardoor de laatste paar maten als een soort aanhangsel een heel apart karakter krijgen.

Solist H.P. zingt zijn Phantomliedjes niet, want het blijkt al heel erg lang geleden dat hij dat voor het laatst gedaan heeft.....

Over de toegift doet hij ook ‘wat moeilijk’, maar als de dames zich weer naar het podium begeven besluit hij niet flauw te doen en hij geeft zich vervolgens helemaal over aan het enthousiaste publiek! Hierna duurt het even voordat iedereen de kleedruimte weer heeft bereikt, want het is dringen geblazen bij de trappen van het podium.

Tijdens een korte nazit krijgen de orkestleden als herinnering aan dit concert allemaal een mooie pen en een fles champagne aangeboden; dat sommige aanhang ook meent deze herinneringen in ontvangst te moeten nemen is helaas een beetje misplaatst...........

De bussen zijn nog niet gestart of de eerste kurk knalt al in die bus, waarvan ‘s ochtends vroeg al vast stond dat het een hele gezellige zou worden. Dat sommigen voorin de bus onderweg toch nog in slaap gevallen zijn, mag bij het achterin geproduceerde aantal decibellen een wonder heten! Al met al een zeer geslaagd dagje .. ...dat niemand had willen misse!

Door: Hendriek van Nieuwenhuize

Inhoud VHV Online Augustus 1997 | Colofon

© 1997 VHV, Eindhoven.