Camille Saint-Saëns (1835-1921)

Bij de naam Saint-Saëns denken de meesten in eerste instantie niet aan pianoconcerten. Deze Franse componist geniet immers bij een breed publiek vooral bekendheid vanwege zijn Symfonie met orgel (nr. 3) en zijn Fantaisie zoölogique, het Carnaval des Animaux. Naast deze werken schreef Saint-Saëns ook nog een tiental opera’s, symfonische gedichten, symfonieën, kerkmuziek, kamermuziek en concerten, waarvan vijf voor piano en orkest. Het tweede in g kleine terts is het bekendst.

Toen Saint-Saëns in april 1868 op een van zijn huisconcerten een aantal scènes uit de tweede akte van zijn opera Samson et Dalila opvoerde, bevond zich onder de toehorende gasten ook de uit St. Petersburg afkomstige beroemde dirigent en componist Anton Rubinstein. Rubinstein verzocht zijn Franse collega om een concert te organiseren zodat hij de gelegenheid kreeg om in Parijs te dirigeren. Saint-Saëns huurde de Salle de Pleyel voor een avond drie weken later en besloot vervolgens om in de tussenliggende tijd een pianoconcert te schrijven, iets wat hij al enkele weken van plan was.

Saint-Saëns schreef dit pianoconcert, zijn tweede, in 17 dagen. Tijdens de première op 13 mei 1868 onder leiding van Anton Rubinstein speelde hij zelf de solopartij. Omdat er geen tijd overgebleven was om het stuk in te studeren werd het - behalve het tweede deel - zeer lauw ontvangen door publiek en pers. Echter, nadat het stuk was uitgegeven, kwam het ook pianovirtuoos Franz Liszt onder ogen. Deze liet zich zeer lovend over dit tweede pianoconcert van Saint-Saëns.