Een selectie... uit de spraakmakende society wereld van het PSO

Het nieuwe jaar begon passie-vol in een Muziekcentrum vol met paarse orchideën. Het was spannend, want Jules van Hessen had helaas zijn nacht vliegbrevet niet gehaald, kon dus niet snel genoeg uit Denemarken terugkeren en moest de generale missen. Gelukkig nam Arjan Tien over.
Ook PSO-beschermheer Frits Philips, die dit jaar 100 jaar oud wordt (!), moest helaas verstek laten gaan. Dat was weer een meevaller voor Steve McClain, want hij heeft zijn inburgeringscursus nog niet voltooid en kan nog geen Lang Zal Hij Leven spelen!
Petra Berger bracht Jules volledig van slag door een extra spannende jurk te dragen.
‘Surprise solist’ Jan Vayne had zijn eigen manier om Jules te verbazen (na alle grappen over Head & Shoulders): hij speelde een extra lange, geïmproviseerdere cadens, en verwerkte daarin tijdens de toegift ook En we gaan nog niet naar huis!
Philips was uiterst tevreden over het concert, en Gerard Kleisterlee proostte: “Op het PSO, het beste amateur orkest van Nederland!” Jules antwoordde dat het PSO weliswaar niet professioneel is, maar toch beter het beste “pramateurorkest” genoemd mag worden.
Voor ‘Tante’ Nel Saes was dit haar laatste Nieuwjaarsconcert, ze blijft voor het PSO actief, ondanks dat Jules haar soms een “gloeilampenmuts” noemde! Een naam die een week later door Harry Hendricks op Nel’s afscheidsborrel herhaald zou worden.